Starszy, do umiłowanego Gajusa, którego miłuję w prawdzie.
2
Umiłowany, modlę się co do wszystkich spraw, by ci się szczęśliwie powodziło i abyś był zdrowym, tak jak się szczęśliwie wiedzie twojej duszy.
3
Gdyż bardzo się ucieszyłem, kiedy nadeszli bracia oraz świadczyli o twojej szczerości; ponieważ ty żyjesz w prawdzie.
4
Większych od tych nie mam radości, by słuchać, że moje dzieci żyją w prawdzie.
5
Umiłowany, wiernie czynisz, jeśli się utrudziłeś dla braci i dla gości,
6
którzy wobec zgromadzenia wybranych poświadczyli twą miłość. Także słusznie uczynisz, gdy godnie odprowadzisz tych Boga.
7
Ponieważ wyszli dla Jego Imienia, nic nie biorąc od pogan.
8
Więc my powinniśmy takich przyjmować, abyśmy się stali takimi, co pomagają prawdzie.
9
Napisałem do zboru, lecz nie przyjmuje nas Diotrefes, dążący wśród nich do pierwszeństwa.
10
Dlatego, jeśli przyjdę, przypomnę jego uczynki, które sprawia, oczerniając nas niegodziwymi słowami. A nie będąc zadowolony nawet nimi, ani sam nie przyjmuje braci; zabrania tym, którzy pragną oraz wyrzuca ich ze zboru.
11
Umiłowany, nie naśladuj nieszczęsnego ale szlachetnego człowieka. Kto postępuje szlachetnie jest z Boga. A kto postępuje źle Boga nie zobaczył.
12
Demetriuszowi jest poświadczone przez wszystkich braci oraz przez samą prawdę; ale my także zaświadczamy, a wiesz, że nasze świadectwo jest prawdziwe.
13
Wiele miałem napisać, lecz nie chcę ci opisywać za pomocą atramentu i pióra,
14
ponieważ mam nadzieję niebawem cię zobaczyć; więc pomówimy ustami koło ust.
15
Pokój tobie. Pozdrawiają cię kochani bracia. Pozdrów kochanych z imienia.